The issue of the materiality of wool as a primary and daily material is the core of my work. Emphasis is put on the symbolic value of the material, for it is a kind of material charged with experiences. Wool is a medium that creates a concrete communication environment and constitutes an element of human identity, human history, human culture and human existence itself. The animal product is transformed through visual creation to a material that acquires narrative dimension conveying concepts, images, experiences and obtains a distinctive meaning due to its relation to the human being. The material of wool itself stands as the fundamental medium for the creation of artworks carrying a twofold nature. It functions on the one hand as a practical tool that ‘colours’ surfaces, on the other it carries a sense of self-referentiality, that not only does it aid narration and its evolution, but also constitutes a part of it.  

I am involved in a dialogue with the culture of the past and try to study the qualities of the material in multiple ways: In two-dimensional artworks by the technique of ‘embroidery’, where wool with the help of the needle permeates paper and textile suggesting a form of violence, molding abstract compositions with forms and lines, leaving visual viewing gaps of the initial surface of the paper or the textile which sometimes show their volumetric character and sometimes not. The sequences created imply rather more than reveal, and as a result the visible alternates with the hidden as a fight between memory and oblivion. Through the process the work of art is being completed driven by the narrative echo.

In three-dimensional artworks the material sticks out in the real space and comes into dialogue with industrial elements (springs, iron, liquid glass, cement, paper) liberating it from the flat surface and its exploration towards its sculptural possibilities. In the installations there are pairs of opposite materials whose choice denotes an extreme opposition between texture and tangibility (wool-cement, wool-spring). Compositions with metallic, mainly prefabricated elements, that refer with clarity to the culture of the machine and technology. The natural material of the artwork frees itself, gets transfigured into a statement that bursts out and protests against the rat race of modern life and the demands of the daily routine and indicates the need for the redefinition of values and ideals.                

​

​

H υλικότητα  του μαλλιού ως ένα πρωτογενές και καθημερινό υλικό είναι ο πυρήνας της πρόσφατης δουλειάς μου.

Δίνεται έμφαση στη συμβολική αξία του υλικού, καθώς πρόκειται για ένα υλικό που είναι φορτισμένο με εμπειρίες. Το μαλλί είναι ένα μέσο που δημιουργεί ένα συγκεκριμένο περιβάλλον επικοινωνίας και αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο της ανθρώπινης ταυτότητας, της ανθρώπινης ιστορίας, του ανθρώπινου πολιτισμού και της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Το υλικό του μαλλιού έχει την ικανότητα να μεταδίδει έννοιες, εικόνες και βιώματα, να δημιουργεί μια αφήγηση, καθώς έχει αποκτήσει ένα ξεχωριστό νόημα που έγκειται κυρίως στη σχέση του με τον άνθρωπο, νόημα που από μόνο του δεν έχει.

Ο πειραματισμός με το υλικό του μαλλιού με οδήγησε σε νέες πλαστικές αναζητήσεις. Η ίδια η ύλη του μαλλιού που αποτελεί το θεμελιώδες μέσο για τη δημιουργία των έργων παρουσιάζει διττό χαρακτήρα. Λειτουργεί αφενός ως ένα πρακτικό εργαλείο που «χρωματίζει» επιφάνειες, ενώ αφετέρου ενέχει μια αυτοαναφορικότητα.